આત્મકથા
મન તો મ્યુઝિયમ બની ગયું છે
કેટકેટલું સંઘર્યું છે?
લાગણી સાથે સંવેદના
પ્રેમ સાથે નફરત
આક્રોશ સાથે મૌન
ઈર્ષા સાથે પ્લાસ્ટિક્યું સ્મિત
પારકા સાથે પોતિકા
ભૂતકાળ સાથે વર્તમાન
હ્રદયના કુકરમાં વધતું જાય છે
વરાળનું પ્રેશર….
અગનજ્વાળ તો ચાલુ જ હોય!
બ્લાસ્ટ કરવાની ક્ષમતા હોવા છતાં
નાની નાની સિટીઓ મારી લઈએ
ધુમાડા પીવાની ટેવ જો,
આ ગુંગળામણ પીવાથી
ખાંભી ખોડાશે?
પ્રતિમા મુકાશે?
મમતાની મૂરત ને ત્યાગની દેવીની?
"આંતરરાષ્ટ્રીય વિમેન્સ ડે, પર
અઢળક લખાશે,
ધુમાડો બન્યા પછી!
ઊઠાવ કલમ ને
શબ્દોથી શણગાર
નાનકડું સ્મિત સાથે ખડખડાટ હાસ્ય
ઉના ઉના આંસુ સાથે કાળું આક્રંદ
નાનીશી પ્રશંસાની સામે જીવંત આહુતી
એ જીવંત પળ મુકીને જા,
તારા પ્રપૌત્રો માટે!
જીવંત વસિયત
અમર વસિયત
પોતાની આત્મકથા.!
નીતા શાહ (૧૫/૧/૨૦૨૦)
No comments:
Post a Comment