ત્રીસ ત્રીસ વર્ષના વહાણા વહી ગયા..
આપણા સપ્તપદી ને.....
આજે પણ તું મારી પાંપણો માં કેદ છે
કારણ નાની સરખી ઉદાસી કે ગુસ્સા ની લકીર
તારા ચહેરા પર..
હું તરત જ વાંચી શકું છું ....
જાણું છું તે તારી ઉદાસી ક્યારેય શેર નથી કરી
રખે ને હું દુખી થઇ જાવું...?
એ તો ખૂબી છે અગ્નિદેવતા અને વૈદિક મંત્રોચ્ચારની
અહી રોજ રોજ ''હું તને પ્રેમ કરું છું'' ના પ્રમાણપત્રો ની
જરૂર નથી પડતી
અમારા બંને ના મૌન ની એક પરિભાષા છે.....
જ્યાં ત્રીજા ની કોઈ ડખલ નથી....
અમારા બંને ની નજર હમેશા એક જ દિશા માં જુવે છે
એકબીજા ની ખાસિયત ની સાથે કમજોરી પણ
અમને ખુબ જ વ્હાલી છે....
એને પ્રેમ પ્રદર્શિત કરતા નથી આવડતો પણ
તેની મૌન ની લીપી હું ઉકેલી શકું છું
મેં તો ''શ્રીજી'' પાસે તમને માંગી જ લીધા હતા ને?
એટલે તો સ્કુલ માં મૈત્રી ની ,કોલેજ માં પ્રેમ ની
હવે સુમધુર દામ્પત્ય જીવન ની દોર
વધુ ને વધુ મજબુત થતી જાય છે
રોજે રોજ અમે તો મનાવીએ છીએ
VALENTINE DAY....!!!
तुजमे रब दिखता है यारा मै क्या करू...?
सजदे सर ज़ुकता है यारा मै क्या करू...?
-નીતા.શાહ.
