મારું મંતવ્ય

My photo
Ahmedabad , Gujarat, India
''well wisher women.club'' નામે મારી એક બહેનોની સંસ્થા ચાલે છે.જેમાં બે સહિયારી નવલકથા ''મનસ્વી'' અને ''મીણ પાષાણ'' પબ્લીશ થઇ છે. શબ્દની આરાધના કરવી એ મારો જીવનમંત્ર છે. આવનારી પેઢીને વાંચતા આવડશે પણ લખતા નહિ આવડે!

Thursday, April 28, 2016

માઇક્રોફિકશન વાર્તા '' ધરમ કરતા ધાડ પડી ''





હું અને મારા પતિ કારમાં સીજી રોડ જઈ રહ્યા હતા. ત્યાં સિગ્નલ્સ પર ઘણા ફેરિયાઓ વસ્તુઓ વેચી રહ્યા હતા. ત્યાં જલારામ મંદિરના સિગ્નલ પર એક મેલીઘેલા વસ્ત્ર માં ગરીબ લાગતી સ્ત્રીએ કારનો દરવાજો ખખડાયો અને મેં કારની વિન્ડો નો કાચ ખોલ્યો. પેલી સ્ત્રી કહે, '' સાહેબ મારી 'માં' બીમાર છે અને ગામડે છે અને મારી પાસે ભાડા ના પૈસા નથી. બહેન મને ભાડું આપો તો હું મારી 'માં' નું મોઢું જોઈ શકું.'' મેં પૂછ્યું,'' ક્યાં રહે છે તારી 'માં' ?'' તો એણે જવાબ
આપ્યો, '' બેન વલસાડ પાસે નાનું ગામ છે વિછોલ. ત્યાં રહે છે અને ભાડું ૨૦૦ રૂપિયા થાય છે.'' મેં પર પર્સ માંથી બસો રૂપિયા આપ્યા અને રાજી થઇ ને જતી રહી. બે કલાક પછી સીજી રોડ થી પાછા ફરતા એ જ સિગ્નલ પર રોકાયા તો પહેલા જે બાઈ ને ૨૦૦ રૂપિયા આપ્યા હતા તે આવી ને એવી જ વાર્તા ફરી ચાલુ કરી કે મારી 'માં' મારી ગઈ છે. હું ગાડીમાંથી ઉતરી અને પેલી બાઈનો હાથ પકડીને સામેના રોડ પર આવેલ '' નારી વિકાસ ગૃહ '' નામની સંસ્થામાં લઇ ગઈ. જે મારી સખી ચલાવતી હતી. એને બધી વાત કરી અને કહ્યું કે એને કોઈ કામ શીખવાડ અને પગ ઉપર ઉભી રહે તેવું કૈક કર. એ સંસ્થાના સંચાલિકા નો એક અઠવાડિયા પછી ફોન આવ્યો કે પેલી બાઈ સંસ્થાના કબાટમાંથી રૂપિયા ૧૫૦૦૦/- લઈને ભાગી ગઈ છે.
હું વિચારતી રહી ગઈ. સાચે જ ધરમ કરતા ધાડ પડી. સમજાયું નહિ કે વિશ્વાસ કોનો કરવો ??

નીતા શાહ













માઇક્રોફિક્શન વાર્તા ...સ્કીઝોફેનિયા



સવારે સાડાનવ નો સમય હતો. હું રસોડામાં રસોઈની તૈયારી કરતી  હતી ત્યાં તો ફ્લેટ ના પાર્કિંગ માંથી બુમાબુમ સંભળાઈ. હું બાલ્કનીમાં દોડી ને જોયું તો મારા જ ઘરની સામે રહેતા પાંત્રીસ વર્ષની આસપાસના કામીનીબેન મોટા અવાજે બાજુના ફ્લેટવાળા  રૂપાબેન સાથે ઝગડતા હતા. કામીનીબેન મોટા અવાજે રૂપાબેન ને કહી રહ્યા હતા,'' પાણી અને વરસાદની આવી તંગીમાં ભાન નથી પડતું કે ઝાડ ના કપાવાય. તમારા જેવા ગમારો ભેગા થઈને જ આ પર્યાવરણ નું નિકંદન કાઢ્યું છે.''
 રૂપાબેન પણ ગાંજ્યા જાય એવા નહોતા.  એમણે પણ ચાલુ કર્યું ,'' ઝાડ કપાવું છું તો મારા આંગણાનું કપા વું છું એમાં તારા બાપા નું શું જાય છે ? ગાંડી,  મોઢું બંધ કરીને ઘરમાં જા નહિ તો જોવા જેવી થશે.'' પછી તો ગંદી ભાષા માં શબ્દ પ્રહારો ચાલ્યા બંને પક્ષે.
એકાદ કલાકમાં થોડું શાંત થયું એટલે કામીનીબેન ને મારા ઘરે બોલાવ્યા અને શાંત પાડ્યા.અને સમજાવ્યા કે તમે તમારી રીતે સાવ સાચા છો અને રૂપાબેન એમની રીતે સાચા છે.જુવો બેના, આપણા હાથ-પગના નખ વધે તો શું કરીએ છીએ આપણે ? દર અઠવાડિયે આપણે એને કાપીએ છીએ અને ફાઈલ પણ કરીએ છીએ. જો એવું ના કરીએ તો આપણ ને જ નુકશાન છે. એવી જ રીતે રૂપાબેન પણ ઝાડની વધેલી ડાળખી ઓ કપાવીને ટ્રીમ કરાવતા હતા કારણ આવતા મહીને જુન માં વાવાઝોડા સાથે વરસાદ આવે ને એ ઝાડ આપણા જ ઘર પર પડે તો નુકશાન આપણું જ થાય . કામીનીબેન સમજી ગયા અને દોડીને રૂપાબેન ની માફી માગી આવ્યા. કારણ કામીનીબેન તો હાઈલી એજ્યુકેટેડ હતા અને સ્કુલમાં પ્રિન્સીપાલ હતા. પણ થાય શું? છેલ્લા પાંચ વર્ષથી તેઓ એક માનસિક રોગ સ્કીઝોફેનિયા થી પીડાતા હતા અને આમ જ વારંવાર હુમલા આવતા હતા. વાત ન હોય વાતનો પાયો ન હોય તો પણ ઝગડી પડે ગમે તેની સાથે.
          કામીનીબેન તો ગાંડપણ ના શિકાર હતા. પણ રૂપાબેન ??


[સત્ય ઘટના આધારિત ]

નીતા શાહ

















Tuesday, April 26, 2016

અમદાવાદની ગ્રીષ્મમાં, ૪૨ ડીગ્રી તાપમાન ...!





અમદાવાદની
ગ્રીષ્મમાં
૪૨ ડીગ્રી તાપમાન
બુકાનીધારી દુપટ્ટો
આંખે કાળા ગોગલ્સ
માર્કેટિંગ કોર્પોરેટ સેકટરનું
અહીંથી તહીં
તહીથી અહી
જીવન ના બે છેડા ભેગા કરવા મથતી
વાળમાં અનુભવોની સફેદ લટો લહેરાતી
જાડા બેતાલા ના કાચની અંદર
સંતોષ નું સ્મિત
પણ ...
ક્યારેક એક નિસાસો ડોકિયું કરતો
જો શરૂઆતમાં જ સાચો દાખલો માંડ્યો હોત તો ?
તો ...તો ...શું થાત ?
અરે જવા દોને સાહેબ એ ભૂતકાળને
ઢળતી સંધ્યાએ
યુવાનોને પણ શરમાવે
એવી  ખુમારી ક્યાંથી આવત ?
આ તો છે સાહેબ
વર્તમાનમાં જીવવાની ચાવી ...!





નીતા શાહ





મારા રૂમની બાલ્કની , આરામખુરશીમાં ગમતા પુસ્તક સાથે ...!




 મારા રૂમની બાલ્કનીમાં
 આરામખુરશી પર ગમતા પુસ્તક સાથે
 એકાએક આંખ બંધ થઇ
 બાર વર્ષ પહેલા વાવેલ
 નાનકડો લીમડાનો છોડ
 આજે પાંચમાં માળની બાલ્કનીમાં
 કુણા કુણા મ્હોર સાથે
 સ્પર્શી રહ્યો હતો
 એક મીઠો રોમાંચ
 બાર વર્ષ પહેલા દીકરીને
 પરદેશ મોકલી ઉચ્ચ અભ્યાસાર્થે
 લોકોએ બહુ મહેણાં માર્યા
 પણ....આજે 
 ભણેલી અને સંસ્કારી દીકરીની
 ''માતા'' નું મળેલું  ઉપનામ
 બેતાલાના કાચને
 ભીંજવી રહ્યું હતું
 એક મીઠો રોમાંચ ...!

 નીતા શાહ












મારું અવતરણ પંચતત્વ ...!




મારું અવતરણ
પંચતત્વમાંથી 
શબ્દોની ગુથણીમાં સમાય પૃથ્વી
છલક છલક થાતું સંવેદના નું નીર
કલ્પનાની ઉડાનમાં સ્પર્શે સમીર
સત્ય ભાસે પ્રકાશપુંજની લકીર 
બે પંક્તિઓ વચ્ચે નો શબ્દાવકાશ
આમ પંચતત્વ થી ભરપુર
સંવેદનાઓ
તાંડવ કરવા લાગી
શબ્દોનું નર્તન
કોરા કાગળ પર થીરકતું  ને
ઉપસી આવતું ચિત્ર
કવિતાનું અવતરણ ...!

નીતા શાહ

Monday, April 25, 2016



પાંખડીઓ ગુલાબની
પણ ગુલાબ નહિ
તણખાં લાગણીઓના
પણ લાગણી નહિ
ભ્રમણા પગરવની
પણ પગલાં નહિ
લખાય અક્ષરો
પણ કલમ નહિ


Wednesday, April 13, 2016

કવિ શ્રી રાજેન્દ્ર શુક્લ ના શબ્દોમાં ...!


જાગૃતિપૂર્વક નું સોગંધનામુ ...!


કવિ શ્રી રાજેન્દ્ર શુક્લ ના શબ્દોમાં ...!


હા, મને કવિતા ગમે છે એમ કહેવું-લખવું એય તે ચિર્વત  ચર્વન જ કેમ કે કવિતામાં અમે જનમોજનમ, અનેકવાર, અનેક રીતે એ જ કહ્યા કર્યું છે. છતાં -
ઇસવીસન બે હાજર ને ચૌદના માહે સપ્ટેમ્બરની તારીખ સાતમી ને રવિવાર ની આજની આ ક્ષણે, નીચે સહી કરનાર અમે રાજેન્દ્ર શુક્લ રહેવાસી જુનાગઢ હાલ અમદાવાદ, સુરજ ચાંદાની સાખે, અંતરાત્માની સાક્ષીએ સમષ્ટિની રૂબરૂ,સંપૂર્ણ શુદ્ધ બુદ્ધિથી, પુરા હોશોહવાસ સાથે, બિનકેફ,પૂર્ણ જાગૃતીપુર્વકનું કબુલાતનામું,સોગંધ સહીત, આ શપથલેખ એફિડેવિટ કરીએ છીએ કે અમને કવિતા ગમે છે સમજણા થયા ત્યારથી કવિતાને પૂરી ઓળખતા ય નહોતા ત્યારથી.
અને અમે એ પણ જણાવીએ છીએ કે અમને ત્રણે કાળના કવિઓ અને કવિતા ગમે છે. સવિશેષ તો જેને જેને કવિતા ગમે છે તે સર્વકાળના સહુ નામી અનામી ભાવકો પણ અમને અનહદ ગમે છે. અને હવે તો અમે એ પણ જાણી ગયા છીએ કે કવિતાને અમે પણ અતીવ્હાલ પૂર્વક ગમીએ છીએ ...

'' નિત તરંગીત થાઉ ને તું માં શમું
  હર ક્ષણે હરજન્મ હું તુજને ગમું !

  લિખિતંગ
 રાજેન્દ્ર અનતરાય શુક્લ
મુકામ અમદાવાદ, સહી દસ્તખત પોતે



[શબ્દાલય અંક માંથી ...કવિતા મને ગમે છે...]





નીતા શાહ




















મારા દિલની નજીક એક કિતાબ હશે ...મુક્તક




 મારા દિલની નજીક એક કિતાબ હશે
 આંસુ અને સ્મિત સાથે ખિતાબ હશે
 નહિ હોય એક પણ શબ્દ માલિકીનો
 પણ મારા જ હોવાનું ત્યાં કિસ્મત હશે


નીતા શાહ

ઋતુ તો આવે ને જાય પણ... ચહેરાના બે નેણ


 


ઋતુ તો આવે ને જાય પણ 
 સાથે રહેવું 
 સાથે હસવું 
 સાથે રડવું 
 સાથે જ આંસુ સારવા 
 ક્યારેય ભેળાં ભેટવું નહિ 
 આપણ બેઉ એક સુંદર 
 ચહેરાના બે નેણ 

 નીતા શાહ

Tuesday, April 12, 2016

નોટ --મરશીયા

 Note


જયારે હું નાની હતી ત્યારે સગા-વહાલા કે આડોશ પડોશ માં કોઈનું મરણ થાય તો તેમના સ્વજનો મરશીયા ગાય. અને એ મરશીયા માં કેવળ આક્રંદ નહિ પણ આક્રોશ પણ હોય, એ સાંભળતાં મારા તમારા જેવા દરેકના રુંવાડા ઉભા થઇ જાય અને એ બાઈનું દુઃખ આપની આંખો માંથી વહેવા માંડે. આ મરશીયા પણ એક કવિતા જ છે ને ? અરે એ બહેનોને અક્ષરજ્ઞાન માંડ હશે તો એ લોકો ને અલંકાર,પ્રાસ કે વ્યાકરણ ની ખબર કેવી રીતે પડતી હશે ? ન કોઈ બુધસભા માં કે મંગળસભામાં ગયા હોય છતાં આટલી સુંદર કાવ્ય રચના અને એનું તરન્નુમ માં પઠન રુદન સાથે ....કેવી રીતે ?
કદાચ પોતીકી પીડા જ આવા કાવ્યોને જન્મ આપતી હશે ?

નીતા શાહ

Wednesday, April 6, 2016

''પત્રલેખન'' માતા નો પુત્રને પત્ર





''પત્રલેખન''
માતા નો પુત્રને પત્ર

વ્હાલા દીકરા સ્તવન,
                       કેમ છે બેટા ? તારું કામકાજ કેમ ચાલે છે ? અરે હા, છેલ્લે તું ઘરે આવ્યો ત્યારે તને માઈગ્રેન નો થોડો દુખાવો હતો. ડોકટરે આપેલ દવાનો કોર્સ પૂરો કર્યો કે પછી ? 'સોરી મોમ ભૂલી ગયો '' as usual. થોડું સારું થાય એટલે સાવ કેરલેસ થઇ જાય છે પણ બેટા ફરી વારંવાર આ દુખાવો સહન કરવા કરતા એક વાર નિયમિત દવા લેવી સારી કે નહિ ? પાછો તું કહીશ કે આ મોમનું ભાષણ ચાલુ થઇ ગયું. પણ શું કરું હું પણ ''માં' છું એટલે ફિકર તો રહે જ છે. કામની સાથે સાથે તારું પણ ધ્યાન રાખજે બેટા.
                     કદાચ તને નવાઈ લાગશે કે આ ઈમેલ,વોટ્સઅપ અને ફેસટાઇમના જમાના માં આ letter writting નો શોખ ક્યાંથી જાગ્યો ? હા,તું સાચો જ છે બેટા. એના બે કારણો છે.પહેલું તો એ કે હું ખુલ્લા મને તને જે લખી શકીશ એ તને ફોન માં કે ફેસટાઇમ માં નહિ કહી શકું. આજે મારે ખુલ્લા મને માં-દીકરા ના સબંધોને થોડી વાર બાજુએ મુકીને સંકોચ વિના વાત કરવી છે. બીજી વાત સાચું કહેજે મારા હસ્તાક્ષર વાંચીને દુર રહીને પણ મોમ નો વ્હાલો સ્પર્શ ફિલ કરે છે ને ? સારું ચલ હવે તારી ભાષા માં કહું તો સેન્ટીવેડા બંધ...! હવે મૂળ વાત પર આવું.
                    તે લગ્ન નહિ કરવાનો નિર્ણય લઇ લીધો છે. અત્યાર સુધી આપની જ્ઞાતિમાં અને અમારા સર્કલ માં પણ વારંવાર તારા લગ્નનો વિષય છેડતા જ હતા. ઉંમરલાયક દીકરો કે દીકરી થાય એટલે આપણા સમાજ માં આવી પૂછપરછ સામાન્ય છે. એમાં પણ સારું ભણેલા, દેખાવડા અને નેઈમ અને ફેઈમ કરી ચુકેલા દીકરા માટે લોકો વધારે પૂછે. એમના પ્રશ્નો ને સારી ભાષા માં હું ટાળતી હતી. જોઈશું, હું વાત કરી જોઇશ વગેરે.પણ હવે મારો નિર્ણય પણ પાક્કો કરી લીધો છે અને છેલ્લા એક વીકથી બધાને ચોખ્ખું કહી દવું છું કે સ્તવન ને હમણાં લગ્ન કરવા જ નથી. એટલે હવે મારે લોકો તરફથી આવતા પ્રશ્નો બંધ થઇ જ જશે.
       બેટા, તું મુંબઈ માં તારા બોયફ્રેન્ડ 'હવન' સાથે રહે છે. હવન પણ ખુબ જ સંસ્કારી છોકરો છે.તું સમલૈગિક છે. અને હવન ને તે જીવનસાથી માની જ લીધો છે. તમે બંને ઉંમરના પ્રમાણમાં ખુબ જ મેચ્યોર અને સમજુ છો. તમે પણ એક માતાપિતા તરીકે અમારી જે પીડા છે તે પણ સમજો છો અને એ રીતે વર્તો પણ છો. ઘણી વાર વિચારું છું કે સમાજ આપણાથી બનેલો છે કે આપણે સમાજથી બનેલા છીએ ? પણ એક વાત સ્પષ્ટ કરું તો મારા માટે હવે મારા બાળકોની ખુશી જ અગત્યની છે નહિ કે સમાજ. કારણ બાળકોની ખુશી સાથે સીધું કનેક્શન માતાપિતા ની ખુશી સાથે જોડાયેલું જ હોય છે. હા, શરૂઆતમાં થોડું અજુગતું લાગતું હતું કે આવું તો હોતું હશે અને એક માં તરીકે નો માંલીકીપણાનો ભાવ કે મારો દીકરો આવું કરે જ શું કામ ? હું નહિ ચલાવી લઉં, હું કહું એમ જ થવું જોઈએ બ્લા,બ્લા,બ્લા...! અને એટલે જ આપણી વચ્ચે ચકમક ઝરી અને મનદુઃખ થયું બંને પક્ષે. હું તારી તકલીફ સમજવા અક્ષમ હતી ક્યાં તો હું સમજવા જ નહોતી માગતી. કબુલ કરું છું મારું વલણ જડ હતું કારણ હું પણ આ જ સમાજ માં જીવી છું અને આવા કિસ્સા જોયા જ નથી. આ પરિવર્તન સ્વીકારવા તૈયાર જ નહોતી. પણ ઈન્ટરનેટ અને અમુક પુસ્તકો દ્વારા હું સમલૈંગિકપણા ને સમજી શકી છું.તું મારો એકનો એક દીકરો છે. એકદમ હેન્ડસમ,પ્રતિભાશાળી અને બુદ્ધિશાળી. મુંબઈ જેવી માયાનગરીમાં તું સ્થાન જમાવી ચુક્યો છે. ફેશન ડીઝાઇનર તરીકે તારો ડંકો વાગે છે. નંબર વન ની હિરોઈન પણ તારા ડીઝાઇન કરેલા આઉટફીટસ પહેરે છે. સ્ક્રીન પર જયારે તારો ઇન્ટરવ્યુ કે તારું નામ જોવું છું ત્યારે ખુશીના આંસુ સરી પડે છે અને દુઃખ પણ થાય છે કે કાશ મારો સ્તવન મારી પાસે હોત તો એને હગ કરીને અભિનંદન આપી શકી હોત! અરે, છેલ્લા ફેશન શો માં આપણી ગુજરાતી સાડી ને એમાં કિનખાબી વર્ક અને કિનખાબી બ્લાઉઝ ને જે રીતે તે ડ્રેપ કરી તી ! એક રીચ લુક,ડીસન્સી,ગ્રીન અને પર્પલનું કોમ્બિનેશન અને છતાં ય સાડી કેરી કરવામાં સાવ સરળ...ભલે લોકો અતિશયોક્તિ કહે પણ હું કહીશ કે આ ફક્ત મારો દીકરો સ્તવન જ કરી શકે. યાદ છે તને એક જયપુરી બેડશીટ હું લાવી તી અને સહેજ ટૂંકી પડી તી બેડ ની સાઈઝ પ્રમાણે, મને બહુ ગમી તી એટલે જીવ બાળતી હતી અને તે શું કર્યું તું યાદ છે ? એમાંથી મસ્ત મિક્ષ મેચ કરીને મારા માટે ફ્લોર લેન્થ નો ડ્રેસ પેલા મારા બહેરા ચંદુભાઈ દરજી પાસે કરાવ્યો હતો. ત્યારે તું આઠમાં ધોરણ માં હતો. તારી સ્કુલના એન્યુઅલ ફંક્શન માં પહેર્યો હતો અને કેટલા બધા કોમ્પલીમેન્ટસ મળ્યા હતા. ફ્લોર લેન્થની ફેશન અત્યારે ઓનડીમાન્ડ છે પણ તે આ ડીઝાઇન ૧૩ વર્ષ પહેલા કરી હતી. કાશ, એ દિવસો પાછા આવી શકે તો...જલ્સા જ પડી જાય!
     બેટા કુદરતે તને ગે બનાવીને ઈશ્વરે મને લપડાક મારી હોય તેવું લાગતું હતું. મને તો ૩ વર્ષ પહેલા જાણ થઇ ગઈ હતી કે મારા સ્તવન ને કોઈ મિસ વર્લ્ડ કે સ્વર્ગની અપ્સરા પણ રીઝવી શકે તેમ નથી. હવે મને લાગે છે જે થયું તે સારું જ થયું નહિ તો હું તમારી જનરેશન ને કે તમારા વિચારોને ક્યારેય સમજી શકી ના હોત. ભૂલી ગઈ તી કોઈના પર આંગળી ચીંધવી કેટલી સહેલી છે ?પોતાના પર આવે ત્યારે જ સત્ય સમજાય છે. બેટા, સબંધો સજાતીય હોય કે વિજાતીય હોય જીવન માં ગમતા પાત્ર સાથે સેક્સનું સુખ માણવાનો દરેક નો અધિકાર છે. આવા સજાતીય સબંધો આગળ આપણો સમાજ કેમ નાક નું ટેરવું ચડાવે છે? જાણે કોઈ મોટો ગુનો ના કર્યો હોય એવી નજરે જુવે છે. જીવતા નથી કારણ સમાજે સ્વીકાર કર્યો છે.તો આપણા ભારત દેશમાં આ સ્વીકાર કેમ નથીઅરે, જરા ઈતિહાસ માં ડોકિયું કરો તો ખ્યાલ આવશે કે સજાતીય એ કોઈ નવો વિષય છે જ નહિ. આપણા સમાજ માં કોઈ સ્ત્રી કે પુરુષ લગ્ન કરીને કે લગ્ન વિના સાથે રહે તો એ કોઈ નવી વાત નથી પણ જો કોઈ લેસ્બિયન કે ગે સાથે રહે તો સમાજ કેવા કેવા ગંદા શબ્દો વાપરે છે? દરેક પુખ્ત વ્યક્તિને પોતાનું જીવન પોતાની રીતે જીવવાનો જન્મસિદ્ધ હક્ક છે એમાં કોઈએ ડખલ કરાવી જોઈએ નહિ . ન તો સમાજે, ન તો ભારતીય બંધારણે કે ન તો કાયદાએ ...!ભારતની બહારના દેશો માં જુવો, કાયદા ત્યાં પણ છે,સમાજ ત્યાં પણ છે, ગે અને લેસ્બિયન પણ છે. પણ ત્યાં લોકો બધાને સરખી નજરે જુવે છે. ત્યાં એ લોકો બીતા બીતા જીવતા નથી.
       ખેર,જવા દે બેટા એ બધું. તું જેવો છે એવો મારો સોનાનો દીકરો છે. તારો ફ્રેન્ડ હવન પણ મારો દીકરો જ છે.અમને તમારો આ સબંધ પણ માન્ય છે હા, પપ્પા ને ૯૦ % માની ગયા છે. તને જોશે એટલે ૧૦૦ % એમજ થઇ જશે. બસ જલ્દી આપણે બધા શાંતિ થી સાથે રહીને એકબીજાને સમજી શકીએ પ્લાન કર. ક્યાંતો તમે બંને અહી આવો અથવા અમને ત્યાં બોલવ. આપણે સાથે જ છીએ અને ભવિષ્ય માં પણ રહીશું જ,એટલે તું નિશ્ચિંત થઇ જજે. સાચી સમજણથી જ મકાન ને ઘર બનાવી શકાય...!
થોડો લેટર લાંબો થઇ ગયો પણ જરૂરી હતું. આશા છે તારો પણ ભાર હળવો થઇ ગયો હશે.
                        Love You Both...God Bless Both...!
                                                                                                                              તારી વ્હાલી મોમ,
                                                                                        



Monday, April 4, 2016

રમતિયાળ આંખો તારી હજુ મને યાદ છે તને જોવા સવારે ૧૦:૩૦ વોટ્સઅપ માં લોગીન થતી ...!




  
રમતિયાળ આંખો તારી
હજુ મને યાદ છે
તને જોવા સવારે ૧૦:૩૦
વોટ્સઅપ માં લોગીન થતી
અને .....
અઢળક કવિતાઓ
ચોટદાર શાયરીઓ
ગર્વિલી ગઝલો
ઓવનફ્રેશ આછંદાસ
પીરસતો
ક્યારેક જો
ફીલિંગ સેડ નું સ્ટેટસ હોય તો
હ્યુમરથી ભરપુર જોક્સ
વ્યંગાત્મક કાવ્યો
ફન્ની વિડીઓ
શોધી શોધીને
પીરસતો
કોણ જાણે
કોની મેલી નજર લાગી
ખોવાઈ ગયો એ સાડા દસનો કાંટો
થીજી ગઈ મારી મોર્નિંગ ગુડ
વહી ગયું મારું એ સ્મિત
રહી ગઈ છે
ફક્ત
એ સફેદ ભીંત
લટકતી એકલી અટૂલી ઘડિયાળ
સમય બતાવતા કાંટા
સાડા દસ

નીતા શાહ

Sunday, April 3, 2016

પુસ્તકો વસાવવા એ જિંદગીનું


 પુસ્તકો વસાવવા એ જિંદગીનું


 
   પુસ્તકો વસાવવા એ જિંદગીનું
    સારા માં સારું Investment છે
   વાંચવું અને વંચાવવું એ જિંદગીનું
    સારામાં સારું Supplement  છે
   વાંચવું ને ઉતારવું એ જિંદગીનું
    સારામાં સારું Achievement છે
   મનોમંથન કરવું એ જિંદગીનું
    સારામાં સારું Involvement  છે
   પુસ્તક-મૈત્રી કરવી એ જિંદગીનું
    સારામાં સારુંDevelopment છે
   ગમે તે જ લખવું એ જિંદગીનું
    સારામાં સારું Commitment  છે

    નીતા શાહ 

શું કરું.....આપણો સબંધ ખૂટ્યો


 શું કરું.....આપણો સબંધ ખૂટ્યો




શું કરું.....આપણો સબંધ ખૂટ્યો
જાણે કે....લાગે ઋણાનુબંધ તુટ્યો


શું કરું......શબ્દો માં પ્રાસ છુટ્યો
જાણે કે....ગોફણમાંથી પાણો છુટ્યો


શું કરું......આતમનો પરપોટો ફૂટ્યો
જાણે કે....છેલ્લો અધુરો શ્વાસ ઘૂંટ્યો


શું કરું......દરિયા,નદી,આભ છટક્યા
જાણે કે....જોગણી,દેવી,ધજા લટક્યા


શું કરું......રાતું રાતું આકાશ લાગ્યું
જાણે કે....ખરતું કંકુ નભેથી ભાખ્યું


શું કરું......ફેન્ટસીનું સપનું તૂટ્યું
જાણે કે....કકડભૂસ મહેલ તુટ્યો....


નીતા.શાહ.