'પતંગિયું'

 'પતંગિયું'

કતારબંધ પતંગિયાઓ માંથી
સાવ જુદું તરી આવતું
 એક પતંગિયું વિખૂટું પડ્યું અને
આંખોમાં શમણાં રોપી ગ્યું
અહીંથી તહી
તહીથી અહી
ફરરર  પાંખો ફફડાવીને
એની પૂંઠે દોડવા લલચાવી રહ્યું તું
 જાણે કહેતું તું ફોલો મી ...
પછી તો નિત્યક્રમ
ઉઠતા, બેસતા,ઊંઘતા
અદભુત આકાર
બેનમુન કુદરતે પૂરેલી રંગોળી
લાવણ્યમયી મુગ્ધા
અને
એક દિવસ
આગોશભર્યા સ્પર્શે
તરફડાટ કરતુ
ચીરનિંદ્રામાં પોઢી ગયું
સજળ આંખે
સફેદ રૂમાલમાં સાચવીને
વ્હાલના ગોખલામાં પધરાવ્યું
થોડા દિવસમાં તો
રૂપ બદલતા
એ અદકેરા સ્મૃતિચિન્હને
અંગત ડાયરીના પાનામાં
સજાવી દીધું ...
અશ્રુઓના અભિષેક સાથે ...


નીતા શાહ

' અટ્ટહાસ્ય '

' અટ્ટહાસ્ય '

પત્ની પતિના બાહુપાશમાં
સણસણતો તમાચો
પ્રિયે, મારા કરતા પણ
વધુ વ્હાલ કે પ્રેમ
બીજાને તો નહિ કરે ને ?

પત્ની હવે જનની
વ્હાલસોયા પુત્રને ખોળામાં રમાડતા
હર્ષોઉલ્લાસ સાથે
બેટા, મારા કરતા પણ
વધુ વ્હાલ કે પ્રેમ
બીજાને તો નહિ કરે ને ?

યુવાન બનેલો બાળક
પોતાની સહધર્મચારીણીને
વધુ ચાહવા લાગ્યો
જનની કરતા પણ વધુ
જીવન મંચ ઉપર સતત અને સતત
ભજવાતું આ નાટક જોઇને

અટ્ટહાસ્ય વેરે છે વિધાતા
ગડમથલમાં રાચે છે
કોણ કોને છેતરે છે ?
પતિ પત્નીને ?
બાળક માતાને ?

નીતા શાહ

   ગાલગાગા ગાલગાગા  ગાલગા

  
   લાગણીની ભરતીમાં ગઈ વહી
   હું મને જ મુજમાં મળતી નથી
   
   કેદ કાવ્યોમાં શબ્દો એવા બધા
   પેતરાંથી દાઢ જ્યાં ગળતી નથી
 
    ગીત મીઠાં બેસુરા ગાએ  સહુ
    ભેંકડા એ સૂરને  તાણતા નથી

    કોઈ આવીને હસ્તાક્ષર કરી જશે
    ડાયરી માં શ્યાહી તો ભળતી નથી  

   

ત્રણ પેઢી

 ફાર્મ હાઉસ



 પરિવારજનોએ નક્કી કર્યું
  ફાર્મ હાઉસ પર
  દિવાળી ઉજવવી

સૌના દિલ હિલ્લોળે ચડ્યા
કેટકેટલું ખડક્યું મોટરની ડીકીમાં ?
જાતજાતના નાસ્તા
અથાણું ને થેપલા
ફૂલ અને રેકેટ
બોલ અને બેટ
પત્તા ને ચેસ

એક મોટરમાં મહારાજ,ઘરઘાટી ને સામાન
બીજી મોટરમાં હું અને મારી પત્ની
મમ્મી અને પપ્પા
બા અને દાદાજી
સાથે તોફાની બારકસ
શ્લોકા અને વેદાંત


 અંતાક્ષરી રમતા રમતા
 ક્યારેક ભજન કે ગરબા
ક્યારેક હિન્દી ફિલ્મી ગીત
ક્યારેક અંગ્રેજી રાયમ્સ
બા નો તો ખુલ્યો ચોપડો ...

સુંદર બગીચો ને
સરસ મજાનો હિંચકો
આગળ જતા સુસજ્જ મઢુલી
કોયલ,કાબર ને કાગડો
કાઉકાઉ ને કુહુ કુહુ

દાદાજી તો ખુશખુશાલ
કોન્ક્રીટના જંગલમાંથી
પ્રકૃતિના ખોળે રમવાનો અવસર
કતારબંધ આંબા ને ચીકુડી
લીંબુડી ને દાડમડી

લાકડીનાં ટેકે થોડું આગળ જતાં,
આ શું ?
નજરે પડ્યું માટીનું ઢેફું
અને સરી પડ્યા ૧૯૫૦ ના ખેતરે

એ ય ડાંગરના ચાસ પાડ્યા હોય
બાજરાના ડોડા હિલ્લોળતા હોય
વાવણીનાં ગીતો ગવાતા હોય
રોટલા શાક ને છાશનું શિરામણ હોય
જમણી કોરા ગામનું ભાગોળ
ટેકરી પર દાદાનો ય દાદો વડદાદો હોય
વડદાદાનાં ખોળે હીંચતું બાળપણ હોય
થોડે આગળ રખોપા કરતી મા ખોડલની દેરી
સંધ્યાટાણે ઘંટારવ સાથે ગવાતી આરતી
એની સામે જ કાચી માટીનું ખોરડું
આંગણે ઢોલિયા પર ખૂંખારો કરતા ભાભા
હારે એમનો હૂકો....
ગુડગુડગુડ ...ગુડુગુ...ગુડ

મોતિયા  ઝરેલી આંખોએ
ચલચિત્રની જેમ દ્રશ્ય ઝીલ્યું
બેતાલાના કાચ પલળી રહ્યા'તા
બે દીવા ગોતી રહ્યા'તા
ખેતર
પાદર
ગામ
મંદિર
વડલો
ભાભો
પણ ....
અહી ફાર્મ હાઉસમાં ખેતર હતું?
હતુ તો ક્યાં હતું ?

 દોડતી દોડતી દીકરી શ્લોકા આવી
અરે, દાદાજી કેમ ક્રાય કરો છો ?
વ્હાલથી ગોદમાં લેતા દાદાજી બોલ્યા,
દીકરા, ઢેફું જોયું
દાદાજી ઢેફું કેવું હોય ?
દાદાજીએ માંડી વાત
શ્લોકાની અચરજ ભરી આંખો
અગણિત સવાલો
ભૂલાતા આપણા ગુજરાતી શબ્દો
પણ અંગ્રેજીને તો બાથે ભરીએ
શ્લોકા તાળીઓ પાડવા માંડી
કલેપ કલેપ કલેપ...
દાદાજીએ તો યમ્મી યમ્મી સ્ટોરી કહી



નીતા શાહ

''કરોડપતિ કવન'' [માઈક્રોફિક્શન]

''કરોડપતિ કવન'' [માઈક્રોફિક્શન]

કવન ની આજે પચીસમી વર્ષગાંઠ હતી. પ્રાઈવેટ કંપનીમાં જોબ હતી સાથે એમબીએ પણ કરી રહ્યો હતો. પોતે ખુબ જ કેરિયર ઓરીએન્ટેડ હતો. ખુબ જ મહેનતુ હતો ને જીવન માં નામ અને દામ કમાવાની ઈચ્છા હતી. છેલ્લા ઘણા દિવસથી તેના મગજ માં એક વૈચારિક વોર ચાલતું હતું કે ગમે તેમ કરીને મારી પાસે  ૬૦મા વર્ષે એક કરોડ રૂપિયા હોવા જોઈએ. પપ્પાને પૂછ્યું સાથે ઘણા મિત્રોને પણ પૂછ્યું પણ કોઈ પાસેથી સંતોષકારક જવાબ ન મળ્યો.

તેને વિચાર આવ્યો દાદાજીને પૂછીશ તો મને સાચો જવાબ મળશે. અગાઉ પણ દાદાજી મને કેટલી હેલ્પ કરતા હતા ! તેમની પાસે દરેક સવાલ ના જવાબ હોય છે. પણ એ તો છેલ્લા બે વર્ષથી વૃધ્ધાશ્રમમાં રહે છે. તેણે મનોમન નક્કી કર્યું કે તે દાદાજીને મળવા જશે અને મન નું સમાધાન મેળવશે જ ! બીજે દિવસે સાંજે તે દાદાજીને મળવા ગયો અને પૂછ્યું,'' દાદાજી મારે ૬૦માં વર્ષે એક કરોડ રૂપિયા જોઈએ છે તો મારે શું કરવું જોઈએ ?'' થોડું વિચારીને દાદાજીએ જવાબ આપ્યો,'' બેટા, અત્યારે તને ૨૫ મુ વર્ષ ચાલે છે અને ૬૦ માં વર્ષે તારે એક કરોડ જોઈએ છે તો તારી પાસે ૩૫ વર્ષ છે કમાવા અને બચત કરવા માટે ! અત્યારે ફુગાવો ૭.૫ % છે એટલે તને ૧૨.૫% રીટર્ન મળી શકે. કરોડપતિ થવા માટે માસિક ૧૭૭૭/- રોકાણ ચાલુ કર સળંગ ૩૫ વર્ષ સુધી...! તો ૬૦માં વર્ષે તારી પાસે ૧,૦૧૮૮,૫૭૭/- હશે. કવન નું તો મોઢું ખુલ્લું જ રહી ગયું ! ''તો દાદાજી તમે અહી કેમ ?'' કવન થી પુછાઈ જ ગયું. '' કવન બેટા, મારી બચત મેં મારા દીકરાઓ પાછળ ખર્ચી નાખી કારણ તે વખતે એવો વિશ્વાસ હતો કે મારે તો કરોડ કરોડ ના બે દીકરાઓ છે, મારે શું ચિંતા ?'' આંખોના ખૂણા લુછતા દાદાજીએ જવાબ આપ્યો.

નીતા શાહ  

'સુખદ મૃત્યુની અભિવ્યક્તિ' [માઇક્રોફિક્શન વાર્તા]

'સુખદ મૃત્યુની અભિવ્યક્તિ'  [માઇક્રોફિક્શન વાર્તા]

'જીવન સંધ્યા' નામના વૃદ્ધાશ્રમમાં ઘણા વર્ષોથી ૮૫ વર્ષના જીવીબેન રહેતા હતા. જીવીબા સ્વભાવે ખુબ જ હસમુખા,પરોપકારી,ધર્મિષ્ઠ અને પુસ્તકપ્રેમી હતા. રોજ ધાર્મિક પુસ્તકો વાંચીને સૌને સંભળાવે અને પોતાનાથી થાય તેટલા બધાના કામ કરે. કોઈક સાજુ-માંદુ હોય તો સૌથી પહેલા જીવીબા હાજર !

આવા જીવીબા ની એક જીદ હતી...ઇચ્છામૃત્યુની ! જોકે તેમના હસતા ચહેરે કાયમ સંતોષની રેખાઓ ઉભરી આવતી અને જીવન પ્રત્યે ક્યારેય કોઈ ફરિયાદ પણ નહોતી. બસ એક જ ઈચ્છા હતી મરજી મુજબના મૃત્યુની ! ત્યાંના ટ્રસ્ટી મહેશભાઈ તેમને ખુબ સમજાવે પણ સ્ત્રી હઠ અને એમાય એક વૃદ્ધ સ્ત્રીની હઠ...! મહેશભાઈ એ સમજાવ્યું કે કાયદાની દ્રષ્ટિ એ પણ શક્ય નથી અને એમાં વકીલ પાસે એફીડેવીડ કરાવવી પડે.પણ જીવીબા માન્યા નહિ ને વકીલને બોલાવો મારે મળવું છે એવી રટ લઈને બેઠા. મહેશભાઈ એ વકીલને ફોન કર્યો. બીજે દિવસે સવારે વકીલ મળવા આવવાના હતા. ત્યાંજ પુત્રવધુનો ફોન આવ્યો કે તેમના દીકરાને ડાયાલીસીસ પર રાખ્યો હતો અને કોમા માં હતો, આજે થોડું ભાન આવ્યું છે ને તેમની છેલ્લી ઈચ્છા તમને મળવાની છે, તો હું તમને લેવા આવું છું બા !

નીતા શાહ